بررسی الگوی نظام های کشت مخلوط و تک کشتی ذرت (zea mays l.) و بادام زمینی (arachis hypogaea l.) بر ویژگی های علف های هرز

به منظور ارزیابی تأثیر نظام های کاشت مخلوط ذرت-بادام­زمینی، وجین و آرایش­کاشت آنها بر پویایی جمعیت علف­های هرز، آزمایشی در مزرعة آموزشی-پژوهشی پژوهشکدة کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1391 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار نظام کشت مخلوط به عنوان عامل اول شامل (خالص ذرت، خالص بادام زمینی، 50 درصد ذرت  +50 درصد بادام زمینی، 100 درصد ذرت + 100 درصد بادام­ زمینی)، فاصلة بین ردیف ها به عنوان عامل دوم در دو سطح (40 و 50 سانتی متر) و وجین علف­های ­هرز به عنوان عامل سوم در سه سطح (شامل بدون وجین، یک بار و دوبار وجین) در نظر گرفته شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که به طور میانگین الگوی کشت مخلوط 100 درصد ذرت + 100 درصد بادام زمینی کمترین تراکم و وزن خشک علف­های هرز را نسبت به مخلوط 50 درصد ذرت  +50 درصد بادام­ زمینی نشان داد. البته تک­کشتی بادام­ زمینی در مقایسه با دیگر الگوهای تک­کشتی و مخلوط بیشترین تراکم و وزن خشک علف­های هرز را داشت. با افزایش بارهای وجین علف­های هرز، میزان و وزن خشک علف­های هرز کاهش یافت. در میان فاصلة بین ردیف ها، تراکم و وزن علف­های هرز در فاصلة بین ردیف­های 40 سانتی متری کمتر از 50 سانتی متری بود. به نظر می­آید ویژگی­های مختلف گیاهان زراعی مانند ارتفاع و زمان بسته شدن تاج پوشش (کانوپی) مهمترین عامل در کنترل علف­های هرز در این آزمایش باشند. نتایج به دست آمده نشان از کنترل بهتر علف­های هرز در تیمار مخلوط 100 درصد ذرت + 100 درصد بادام زمینی و در فاصلة بین ردیف­های 40 سانتی متری و با دوبار وجین دارد.